Expositie [AB]normaal in de Bibliotheek
Expositie Bibliotheek al bezocht ? Onder het thema [AB]normaal hangen bijzondere dingen. Een ontmoetingsavond is nu niet mogelijk. Daarom wordt deze maand en volgende maand een viertal kunstwerken door de makers toegelicht.
Een tweetal kunstwerken zijn van opzet en techniek meteen te linken aan Helga van Kleef. Haar eigen stijl is herkenbaar, maar de toelichting is ook echt "Helga". "Excuus dat ik bij Quarantaine een wat ouder schilderij heb ingeleverd. Dit werk heeft voor mij altijd een wat macabere uitstraling. Zelfs een beetje eng.
Je kunt je een hospitaal voorstellen, of een verpleeginrichting. Achter de deuren wordt geleden. De figuur in het midden in het groene operatiehemd is een patholoog. Hij lijkt trouwens op een vroegere vriend van mij, die ook in de medische wereld werkt. Het geheel straalt een zekere sterielheid uit. Een medische omgeving waar strenge regels gelden en waarin mensen als het ware gevangen gehouden worden".
"Het tweede schilderij Desinfectie heb ik heel recent gemaakt met pastelkrijt. Laat ik vooropstellen dat ik altijd dol op vogels ben geweest. Ik voel me ook een soort vogelmens. Vanuit het onderbewuste, misschien vanuit iets paranormaals, komen bij mij dingen naar boven die ik dan weer verstop in mijn kunst. Ach, het is niet zozeer een verhaal dat ik hier heb gemaakt, maar meer een grappig bedoelde voorstelling. Over die handen met die vingers zo gevouwen, heb ik nog discussie gehad met mijn zoon. Die zag er iets 'heavy-metal'-achtigs in. Dat heb ik me nooit gerealiseerd. En eigenlijk wil ik het ook niet weten; daar ga me niet in verdiepen".
Gekker kan niet …..
is de titel van de assemblage die Jannie Maakenschijn maakte voor de expositie [AB]normaal in de bibliotheek. “Er zijn dingen die, als ze niet woordloos begrepen kunnen worden, ook niet met woorden begrepen kunnen worden” is een uitspraak van de Nijmeegse beeldhouwster Hetty Heyster. Dat geldt zeker voor dit werk van Jannie. Desgevraagd vertelt ze: “Niks is meer echt op dit moment. Dat zie je ook in dit werk. Er zit een fietsketting in, een poppetje, een kunstbloem en kunstballonnetjes. Dat zijn toch de meest absurde dingen bij elkaar. Wat is nog echt, wat is nog waar in deze tijd. Dat heb ik met mijn inzending willen uitdrukken”. Maar met de instelling die we van haar kennen, vervolgt ze: “We moeten gewoon doorgaan; doorgaan met leven en vooral contacten en samenwerking met anderen blijven zoeken”.
Lydia Baarda en Theo Aarsen
Een beetje abnormaal, maar eigenlijk ook aangrijpend.
Het is geen dagelijks werk om de deksel van een uitvaartkist te beschilderen. Maar het was de wens van GertJan uit Nieuwegein, die medio juli overleed. Hij had aan Theo al een jaar geleden gevraagd om, als hij zou overlijden, een zeegezicht op zijn kist te schilderen. Theo: "Ja. een vriend kun je dat niet weigeren. Voor een zeegezicht had ik wel de hulp van Lydia nodig. Ook de vlag van het paviljoen Pier 7 in Vlissingen en zijn tattoo Carpe Diem moesten de kist sieren".
Het was best een klus om dit op een ongeprepareerde houten ondergrond in een paar uur neer te zetten. Het gesso mengen met de gewenste kleur bleek een oplossing en gaf meteen een goede basis. De familie was er blij mee. Het deksel is bewaard gebleven en ging niet mee in de crematie.
