Expositie Diny van der Aalsvoort in Antoniusziekenhuis

De expositie van Diny van der Aalsvoort
Het is een goed idee om Diny van der Aalsvoort uit te nodigen om met een groepje leden langs haar solo-expositie in het Antoniusziekenhuis te wandelen. Het is de moeite waard om bij enkele van de werken haar persoonlijke uitleg te krijgen.
Nu is kunst iets wat per definitie geen uitleg behoeft, het hoort daarmee zelfs in strijd te zijn zeggen velen, maar sinds de hoorcolleges twee jaar geleden bij Ido Vunderink weet ik wel beter.
Menige bezoeker van het Antonius zal plezier beleven aan het kleurrijke en zorgvuldig ingelijste werk. Maar het facet dat Diny toevoegt is de diepere en soms persoonlijke betekenis die haar werk heeft. En dan is duiding de moeite waard.

Na de inrichting van de expositie sta ik met Diny even stil bij een werk getiteld ‘Damascus’.  We zien een veld met negen vlakken, aan de bovenkant gekenmerkt door een blauwe en aan de onderzijde door een gele band. In kleur en compositie een evenwichtig geheel.
Diny vertelt: “Het is een gestileerde plattegrond van de stad Damascus. Ik werd geïnspireerd door Colin Thubron, schrijver van reisverhalen. Zijn eerste reisboek heet ‘Spiegel naar Damascus’ (1967, red) Het was het eerste boek over de stad sinds een eeuw”.
Op de tekening in gemengde techniek, zien we negen vlakken, negen wijken, binnen de stadsmuren.
“Ik tekende onder meer de Joodse wijk met een moskee, de wijk waar de souqs zich bevinden, we vinden er ook de Street Called Straight die in het Nieuwe Testament al wordt genoemd, ik tekende de wijk waar de kamelenkaravaan rust, vandaar de gele zandstrook aan de
zuidkant. De rivier stroomt aan de noordkant van Damascus. Aan de poorten van de stad zien we poortwachters die je herkent aan hun teksten in het Arabisch. En ik heb er twee foto’s aan toegevoegd die de verwoeste stad van nu laten zien”.

Een werk ernaast, getiteld ‘Medellín” toont in de linkeronderhoek een groep typistes aan het werk. Er was een nachtelijke radio-uitzending over deze miljoenenstad. Tijdens de uitzending raakte Diny geïnspireerd door het verhaal over een groep vrijwilligers die typewerk doet voor de analfabete inwoners van Medellin. Een stad die jarenlang werd geteisterd door de drugscriminaliteit onder Pablo Escobar. Zoals de onderkant van het schilderij niet is ingevuld, zo moet ook het leven van de inwoners opnieuw worden ingevuld”.

Er hangen 22 werken, ieder met een eigen en eigentijds verhaal.
In de afgelopen week was voor de expositie met haar intrigerende werken flinke belangstelling. Het Antoniusziekenhuis heeft verzocht om bij de expositie enkele toelichtende verhalen voor de bezoekers beschikbaar te stellen.