Jan Vermaat overleden

Oprichter, erelid en oud-voorzitter Jan Vermaat is op 83-jarige leeftijd overleden. Op maandagmorgen is Jan in alle rust heengegaan.

De betekenis van Jan voor kunst en cultuur in Woerden is groot. Niet alleen de Kunstkring heeft haar bestaan en successen succes aan hem te danken, ook in onze stad heeft hij het nodige teweeg gebracht. Het verhaal van Jan als kunstenaar begint meer dan 50 jaar geleden. Na zijn terugkeer uit Canada sloten diverse jonge kunstenaars zich bij hem aan om portretten en modellen te tekenen en te schilderen. Voorbijgangers werden het atelier in gelokt om model te zitten. De groep werd steeds groter en Jan stimuleerde allerlei activiteiten in de stad. Gedurende een aantal jaren gaf hij les  aan de Schilderclub Woerden. 

Niet alleen kunstenaars wilde hij bereiken, maar ook de beleidsmakers op gebied van kunst- en cultuur kregen zijn aandacht. Naar zijn idee sloegen die de plank af en toe stevig mis. Bij het 600-jarig bestaan verleende hij, gekleed in een monnikspij en blote voeten in sandalen een zichtbaar hiermee verlegen gemeentebestuur absolutie voor alle tot dan gemaakte fouten op dit specifieke beleidsterrein.  Het heeft geholpen, want een decennium later was er beslist meer en serieuze aandacht voor kunst in de openbare ruimte

Ook zijn eigen ontwikkeling vond hij van belang. Vanaf 1990 hield hij zich bezig  met zijn grote passie, het beeldhouwen. Hij reisde ieder jaar Europa in om deel te nemen aan beeldhouwersbijeenkomsten waar hij diverse malen in de prijzen viel. Met de ervaring die hij daar opdeed was hij initiatiefnemer voor twee grote beeldhouwerssymposia in Woerden waaraan veel internationale beeldhouwers meededen. De Cultuurprijs van de stad Woerden was dan ook welverdiend. Die beelden van internationale kunstenaars sieren nu het plantsoen aan de van Kempensingel, aan de haven en verder verspreid door de stad en omliggende dorpen.

In 2004 namen we bij de Kunstkring voor langere tijd afscheid van Jan, die voor zijn grote verdiensten tot erelid werd benoemd. Hij vertrok naar Friesland en had daar met Kitty een galerie in Franeker en later een beeldhouwersatelier in Boazum. In 2017 kwam hij terug uit Friesland en sloot hij zich weer aan bij zijn oude Kunstkring Woerden en opende in 2019 het nieuwe atelier aan de Edisonweg.

In het kader van het schrijven van een boek over zijn werk heb ik hem tijdens onze wekelijkse gesprekken goed leren kennen. Hij had een groot netwerk, was kundig en op een prettige manier ook eigenwijs. Ik ben met hem langs diverse opdrachtgevers, villa’s, plantsoenen en openbare gebouwen gereisd. Jan was aan zijn beelden gehecht. Hij bekeek ze weer eens, streelde ze en ging er graag nog een keer mee op de foto. De beelden stonden er meestal – gelukkig - nog, maar soms had men er wat aan verbouwd. En daar moest je bij Jan niet mee aankomen. Bij een verzorgingshuis in Driebergen herinner ik me dat de vereniging van eigenaren er de fontein uit hadden gesloopt omdat de bewoners ‘s nachts zo vaak naar het toilet moesten. Oh, daar kan ik zo pissig over worden, zei Jan dan.
Het kwam voor dat er beelden of beeldjes of schilderijen waren verdwenen. Dat zat hem dan ook helemaal niet lekker. Je gaat er toch nog wel achteraan he, vroeg Jan me vorige week nog.

Velen in de vereniging hadden een bijzondere band met hem. We zullen hem missen, maar met een glimlach zullen we ons hem herinneren.

Afbeelding: Fons van der Reep stuurde voor dit artikel zijn portret in aquarel