Dwaze Dwarsverbanden –
een expositie vol verrassingen en verbindingen
Het was zo’n expositie zoals je die als kunstliefhebber hoopt mee te maken: een inspirerende opstelling, veelzijdig werk, en voor de bezoekers een warm welkom met broodjes, koffie en thee. En alsof dat nog niet genoeg was, kon je ook nog makkelijk parkeren én waren de meeste kunstenaars zelf aanwezig om vol enthousiasme over hun werk te vertellen.
Op zaterdag 17 en zondag 18 mei vond in het atelier van de Kunstkring aan de Edisonweg de expositie Dwaze Dwarsverbanden plaats. In een zonovergoten weekend toonden maar liefst achttien deelnemers hun werk. Niet in het vertrouwde platte vlak dit keer, maar in de driedimensionale wereld van assemblagekunst. En met succes: ondanks dat er geen aankondiging in de plaatselijke media was verschenen, wisten meer dan 160 bezoekers de weg naar de expositie te vinden. Er waren kunstwerken te zien die varieerden van inventieve constructies tot verrassend eenvoudige vondsten. Een absolute publiekstrekker was de door Cees Hoogeveen omgebouwde Singer-naaimachine, die met een slim mechaniek bellen kon blazen. Ook trok een filmtrailer veel bekijks: een voorproefje van een documentaire in wording over het creatieve proces van de deelnemende kunstenaars. De Amsterdamse documentairemaker Martin Sturkop volgde hiervoor een aantal deelnemers thuis én tijdens hun werkbesprekingen.
De kwaliteit van de geëxposeerde werken was opvallend hoog. Kunstkenner Frans Lander sprak zelfs van een hoger niveau dan tijdens de vorige editie, anderhalf jaar geleden, die toen honderden bezoekers trok. Opvallend was het werk van Selma van Diepen. Zij presenteerde niet alleen een prachtig uitgevoerde versie van De Gouden Sleutel, maar had ook zelf een indrukwekkend professionele sokkel gemaakt. “Op de kunstacademie leer je: maak je werk af. Zorg dat het klopt. Laat het niet aan een expositiecommissie over om het gewoon ergens neer te zetten,” aldus Selma.
Ook waren er bijzondere coproducties te bewonderen. Zo werkten Aart Sliedrecht en textielkunstenaar Lia van Kesteren samen aan een serie strandfoto’s die door Lia op subtiele wijze waren bewerkt. Een andere opvallende samenwerking kwam van Petra Bakker en Theo Aarsen. Zij stapten buiten hun vertrouwde technieken om samen maatschappelijke thema’s te verbeelden – een gewaagde en geslaagde stap. Zoals te verwachten bij een expositie rond assemblagekunst waren diverse werken van ‘oude rotten’ als Cees Hoogeveen, Jannie Maakenschijn en Harry van Nieuwkerk te zien – soms kleine wondertjes van creativiteit. En hoewel men vaak denkt dat alleen schilderijen goed verkopen, bleek dat ook deze driedimensionale kunst steeds meer in trek is bij verzamelaars en liefhebbers.
De publieksprijzen vielen dit keer ten deel aan Cees Hoogeveen, Aart Sliedrecht/Lia van Kesteren en Marlouke San Giorgi.
Assemblagekunst is nog relatief nieuw binnen de Kunstkring Woerden, maar heeft inmiddels haar plek veroverd naast disciplines als schilderkunst, keramiek en fotografie. Het enthousiasme onder deelnemers en bezoekers was zo groot, dat de plannen voor toekomstige exposities al gesmeed worden.
Wat deze expositie echt bijzonder maakte, was de levendige sfeer. Bezoekers schuifelden niet zwijgend langs de werken, zoals dat bij traditionele exposities vaak gebeurt. Integendeel: de kunstwerken nodigden uit tot gesprekken, uitwisseling en verbinding. Tussen kunstenaars onderling, maar zeker ook met het publiek.
Dwaze Dwarsverbanden was dan ook meer dan een expositie – het was een belevenis.
